Alkohol

Alle alkoholhaldige drikker inneheld etanol. Å drikke kjem frå fleire år tilbake, det var noko man drakk ved fest og andre spesielle anledningar. Nå for tida har det blitt meir og meir vanleg og drikke alkohol i kvardagen, dette kan føre til avhengigheit og ein stor pengeslukar.  Ein person som drikk før dei blir 18år skal ha 7 gonger større risiko for og bli alkoholavhengige innan ti år enn ein som tek til og drikke først etter 21 år (Ekeland, s. 73).

Kvifor drikk vi alkohol? Det er kanskje noko du drikkar som skal vere kult? Noko som viser at du er vaksen og kan ta ei øl når du vil? Kanskje det handlar om og vise at du har råd til og drikke det merke i vekedagen, noko som kan gjere deg glad når du er trist, noko som hjelper deg og kome i festmodus? Eg tenkjer at alle har forskjellige tankar i forhold til dette, nokon gjer det pga. alle andre gjer det og nokon andre gjer det for fornøyelse. Uansett kva forhold du har til dette må du alltid vere klar over konsekvensane. Du må kunne sette streken, stoppe etter det og det glaset. Ikkje la det gå for langt! Ikkje gjer sån at må ha eit glas kvar dag, ikkje la alkohol ta alle pengane dine, ikkje gjer det berre for og vere kul.

Når ei gravid kvinne drikk alkohol kjem alkoholen i blodet til både mora og fosteret som gir fosteret same promille som mora. (Ekeland, s. 72). Promille betyr tusendel som vil si at en tusendel av blodet er alkohol. Dette gjer at vi kan bli påverke, og det fort! Man kan måle promille med pusteprøve og blodprøve (Ung.no). Fosteret kan få skader av alkoholinntaket til mora og barnet kan bli født med alvorlege alkoholskadar. Grunnen til at disse skadane kan oppstå er fordi i fosterstadiet til barnet blir alle nervecellene i hjernen danna, dersom fosterhjernen er påverka av alkohol i slike periodar kan både bygnaden og funksjonen til hjernen bli alvorleg skada. Dei alvorlege skadane kan vere lærevanskar, konsentrasjonsvanskar og barna kan fungere dårleg sosialt (Ekeland, s. 72-73).

Kjelder:

·        * Ekeland, Per Roar m f.l., Tellus 9, Aschehoug, 2007

·        * http://www.ung.no/alkohol/718_Promille.html

Bildekjelder:

·       *  http://hegehelsesoster.blogg.no/1319028435_alkoholfritt_svangers.html

·        * http://brukhodetbest.blogg.no/1415772562_alkohol.html

Ungdom og kropp

Du ser det i blader, du ser det i reklamer, du ser det overalt; vakre plettfrie menneskjer med den så kallet «draumekroppen». Draumekroppen er ein idé vi har om korleis menneskekroppen burde være, dette har blitt inspirert av dei retusjerte bildane av modeller som til dømes er på forsider eller reklame. Modellane ser faktisk ikkje sån vi får oppfatning av, dei har ikkje plettfri hud, dei har ikkje så djupe kinnbein, så fine og beine tennar og dei har ikkje så perfekt hår til vanleg. DEI ER IKKJE PERFEKTE! Ingen er jo eigentleg perfekte, alle har minst ein liten feil med seg sjølv. Men det er slik eit kroppspress vi kjenner, det er normalt. Korleis kroppen vå ser ut kan kanskje til og med ha med genar og gjere, viss den personen har så tynn midje så kan ein annan ikkje få like tynn midje uansett kva ho gjer, sidan det går på genar. På gutar handlar det om noko anna, da skal guten ha ein kraftig kropp, flotte tennar, skarpe ansiktstrekk og ein rekke andre ting.  Kroppspress kjem på begge kjønn og det er ein sann plage.

I ungdommen tenkjer vi spesielt mykje på dette, her skal vi klare og passe inn. Vi lurer oss sjølv med at den einaste måten vi kan passe inn er og ha like tynn kropp som den og den personen. Eller at vi skal ha like mykje musklar som dei andre. Eg ville sagt at det med kroppspress er mykje større i ungdommen enn det er i andre aldrar.

Det som etter kvart kan kome etter alt dette presset er eteforstyrringar og megareksi. Eteforstyrrelse og megareksi går på psykisk helse, uansett om du er tynn eller muskuløs er alt det du ser i spegelen noko som ikkje er godt nok. Anoreksi og bulimi går begge på å være tynne. Når du er bulimikar kan du ete mykje eller lite, men det du gjer er og kaste det opp. På denne måten slepp du og motstå freistingar og kan ete kor mykje du sjølv ynskjer. Dette er på inga måte noko bra og gjere, kroppen treng jo fett for og fungere. Når du etter kvart blir tynnare og tynnare får du kanskje så tynne bein at det er slitsamt og gå. Anoreksi er eigentlig at du ikkje et noko, eller i alle fall ein veldig liten del. Så har vi megareksi, da vil du stadig ha større og betre kropp. Du er ganske ein veldig stor og muskuløs person men du ser berre at du er liten, musklene dine er nesten ikkje der tenkjer du. Du kan trene kvar dag og det mange personer som lider av megareksi begynner på er dop. Dei dopar seg for at dei skal bli betre.

Etter mi meining syntes eg alle kan for min del sjå korleis dei sjølv ønskjer, uansett om du er høg, lav, stor, liten, muskuløs kva enn du kjem på. Eg syntes det burde gå ein strek mellom stor (som er greitt) og sjukelig overvektig (som ikkje er greitt), det skal gå ein strek over folk som trener for moro og dei som trener for og bli større, når dei allereie er store og muskuløse, det skal og gå ein strek mellom tynn og veldig tynn. Så lenge kroppen din er sunn og ikkje ein fare for deg sjølv syntes eg du kan sjå ut korleis du sjølv ynskjer.

Bildekjelder:'
http://alimentacaoequilibradasempre.blogspot.no/2013/02/o-que-e-vigorexia.html 

Ungdomskultur

Du visste kanskje at det finnes fleire ulike kulturar, men visste du om dei små? Dei som går på alder, interesser og klede? Etter krigen eller meir presist, 1950, vaks det fram ein ny kultur. Denne kulturen kom av at folk begynte og tene meir, dei hadde råd til og halde barna heime lengre enn alder 15, dei hadde råd til og unne seg godar. Denne kulturen vaks spesielt fram i Amerika. Denne nye kulturen gjekk ut på at ungdommar var ei eiga gruppe, å være ungdom gjekk ut på at du ikkje var ein unge lenger men du var heller ikkje ein vaksen.

Mange tente på denne nye kulturen. Det blei spesiell mat og drikke produsert som skulle berre være retta mot ungdom, spesielle klede,  musikk og mykje meir. Mange ungdommar begynte og høyre på rock, dette var ein type musikk som kan bli relatert med at undommane skulle være ville i ungdomstida, dei skulle leve og ha det gøy!

Det er ikkje mykje som har endra seg frå ungdomskulturen anna at ein kanskje høyrer på ulik musikk eller bruker annleis klede. Sjølvsagt har det kome ein rekke nye ting inn i ungdomskulturen i tillegg til dei gamle tinga. I dag så bruker vi fortsatt klede som er retta ungdom, vi et og drikk fortsatt ting som er retta mot oss og vi høyrer fortsatt på musikk som vaksne ville kalla absurd. Noko som er nytt er dei sosiale mediar. Enten det er på apper eller nettsider som sån Instagram, Facebook eller twitter. Her skal du ha så mange likes eller så mange følgare. Mange ungdommar tenkjer at viss dei får 100 likes på eit bilde vil dei ha større sjanse for og  bli akseptert av ulike folk dei ynskjer og passe inn med. Men går det faktisk på det? Skal det ikkje gå på om man er hyggelige og den slags? 

http://shinasmith.blogspot.no/2013/05/the-american-teenager-of-1950s.html 

Klassemiljø

Kvar dag på skulen er det folk som er redde for å seie noko og bidra i timane på skulen. Dette bidrar til at dei ikkje lærer mykje, kvifor er dei redde? Det er ofte klassemiljøet skyld i. På skulen kan det være at du ikkje trivst med dei du går i klasse med og kanskje ikkje har noko til felles med dei. Eg meiner at det ikkje burde ha noko og seie, i timane handlar det jo ikkje om kven som likar og gjere det og det, det handlar om og kunne lære og ha det gøy, sjølv om vi er forskjellige. Det dei kanskje er redde for er at det er folk som dei ikkje kanskje er så mykje med, som bidrar til at det kan vera skummelt og snakke høgt, kome med meining og andre liknandes ting.

Korleis kan me unngå dette? Vi kan sette reglar som gjer at det ikkje er lov å le av andre, det er jo eigentlig ikkje lov nå heller men nokon gjer det for det, då kan å le i timane bli handtert på ein betre og kanskje strengare måte? Vi kan bli meir kjent med kvarandre, visa at det ikkje er noko og være redd for? For å kunne lære burde det være ei god stemning mellom elevane, men me må passa på at det ikkje går for langt. Viss det går for langt kan det hende at det blir fort mykje meir uro i timane og tøys. Korleis kan me setta ein strek? Kanskje ikkje heilt godt og seie men elevane kan kanskje bli betre på det sjølv? 

Eg sjølv vil at vi kan diskutere med kvarandre utan at nokon blir ledd av for meininga deiras. Ein anna ting kan være at vi skal kunne ha arbeidsro når vi arbeidar, men kanskje kviskre med sidemannen.

Dette er sånn eg syntest eit klassemiljø burde være.

Menneskerettane

Menneskerettane går ut på at eit kvart menneske skal føle seg trygge. Dei skal føle seg trygge uansett basert på seksualitet, rase, nasjonalitet, alder eller religion. Desse rettigheitane er veldeg viktige for oss mennesker. Trist nok, er det ikkje sånn i alle land. Derfor er det så  bra at FN jobber med og få rettane tilgjenelig til flest moglege land. Å få dette til er spesielt vanskelig i land ramma av krig.

Desse rettane er alt frå at barn skal ha rett til og gå på skule, ha ein jobb, sikkerheit, ytringsfridom (retten til og seie kva du sjølv meinar utan og angripe ein enkelt) til friheit frå overgrep.

I utgangspunktet lever dei fleste i Noreg ganske godt, dei fleste har ein plass og sove, mat og får gå på skule. Mens i andre land kan heile livet ditt bli spolert av ein krig som ikkje gjer noko nytte. Fleire fæle og dårlige ting må folk kvar dag tenkje, tåle og oppleve. Tenk deg om, hadde du likt det, hadde du makta det?

OD-dagen 2015

Den 29. Oktober skal elever i alder 13 til 19 år i Noreg samle inn penger på OD-dagen,OD-dagen står for "operasjon dagsverk" og arrangerer at barn i Noreg skal samle inn penger til forskjellige organisasjoner. På OD-dagen skal vi jobbe ein dag mot betaling. I år går pengane vi samlar inn gå til organisasjonen Amnesty. Som dei fleste i Noreg er vant med er at vi bestemmer over vår eigen kropp, men sånn er det ikkje for alle, I Argentina, Chile og Peru er det nokon som blir nekta abort, informasjon om prevensjon og prevensjon. Dette året skal vi gje pengane vi samlar inn til Amnesty Internatinals arbeid om at ungdommen i disse landa (Argentina, Peru og Chile) skal få bestemme over deiras eigen kropp, seksualitet og at dei skal bli behandla med respekt og verdigheit.

Dette året har eg og ei klassevennine spurt i Haugland Gardsbarnehage om å få jobbe der. Haugland Gardsbarnehage er ein privat barnehage som ligger på Haugland. Sist år var vi same plassen, då jobba me med koselige barn i ein koselig barnehage. Barnehagen er i grunnen ein naturbarnehage, barnehagen er på ein gard så det skal berre til. I barnehagen er vi omringa av dyr, alt frå høns til kyr.

Dette blir gøy! Eg syntest at det er gøy at vi i Noreg som har så mykje kan gje noko tilbake. Eg gleder meg!